Kiedy masz na myśli polski tenis to często przewija się tam Agnieszka Radwańska. Bezsprzecznie, jest ona najlepszą polską tenisistką. Mimo tak młodego wieku (ma przecież dopiero 23 lata), to właśnie dzięki niej większość Polaków w ogóle zaczęła interesować się tenisem.

Nagrody, jakie otrzymała, można by długo wymieniać. Dziesięć razy wygrała turniej WTA (Woman’s Tennis Association) w grze pojedynczej, a dwa razy w podwójnej, razem ze swoją siostrą Urszulą, rok młodszą od niej.

• Dodatkowo, ma na swoim koncie triumf – jako juniorka – w turniejach wielkoszlemowych – w 2005 roku w Wimbledonie, a w 2006 w French Open (tutaj zarówno w grze pojedynczej, jak i w podwójnej).
• Jako druga Polka, dotarła do ćwierćfinału turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej – Australian Open 2008, 2011, 2012 i Wimbledon 2008 oraz 2009.
• W deblu radzi sobie równie dobrze. Dotarła do półfinału turnieju w 2010 (Australian Open) i 2011 (US Open).

Wieku 19 lat reprezentowała Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w 2008 w Pekinie. Ma na swoim koncie również takie tytuły jak Debiut roku czy Ulubiona tenisistka publiczności (z 2006 i 2011 roku). I nie można się dziwić. Mimo tego, że jest niekwestionowaną gwiazdą sportu, pozostaje sympatyczną i miłą dziewczyną, która zawsze ma uśmiech na twarzy.

Sukces Agnieszki Radwańskiej nie powinien dziwić. W końcu pochodzi ona z typowo sportowej rodziny. Dziadek był hokeistą, a tata tenisistą i łyżwiarzem. Dodatkowo, jej ojciec jest równocześnie trenerem zarówno Agnieszki, jak i Urszuli.

Historia rozwoju Agnieszki Radwańskiej

Trenuje tenisa od najmłodszych lat, wszystko zaczęło się w Niemczech, w których to mieszkała przez pierwsze lata swojego dzieciństwa. W swoim pierwszym wygranym turnieju uczestniczyła już w wieku sześciu lat. Od tamtego czasu trenuje intensywnie i uczestniczy w zawodach juniorskich, nie tylko polskich, ale i zagranicznych.

Pierwsze poważne zwycięstwa zaczynają się w roku 2004, kiedy to wygrywa dwa turnieje w Gliwicach i w Zabrzu w grze pojedynczej oraz w deblu, razem ze swoją siostrą, następnie cztery – w Bergheim, Gdyni, Zabrzu i w Pradze. Rok później uzyskuje status profesjonalnej tenisistki i wygrywa turniej w Warszawie. Następnie nadchodzą już tylko kolejne zwycięstwa – w Gdyni, w Kędzierzynie-Koźlu, w Barcelonie, w Bratysławie, Sankt Polten, Bath, Halle, Kunming oraz Wels.

Sukcesy w turniejach tenisowych

Kolejne lata to intensywny rozwój kariery Radwańskiej. Występuje w turniejach ITF, gdzie dociera do finałów. Wygrywa French Open juniorek w 2006 roku, a także inne juniorskie konkursy – np. Gerry Weber Junior Open.

Również w 2006 roku, zaskakuje jurorów Wimbledonu i otrzymuje „dziką kartę” do głównego turnieju Wimbledon 2006. I doskonale sobie w tym turnieju radzi, dociera do 1/8 finału. W turnieju w Luksemburgu dociera już do półfinału. Rok późniejszy zaczyna się zwycięstwami, następnie jednak trafiają się porażki spowodowane nie wyleczoną do końca kontuzją stopy. Warto jednak zwrócić uwagę na ogromny sukces, jaki nastąpił w turnieju Sony Ericsson Open w Miami. Tam Radwańska bowiem zajęła 42 miejsce w rankingu światowym.

Lata 2008-2012 to kolejny dynamiczny rozwój kariery. Radwańska występuje już we wszystkich najbardziej znanych na świecie turniejach tenisowych. W niektórych przegrywa, ale zdecydowaną większość wygrywa.